جريان زندگي مردم، موضوعات مربوط به آنچه معيشت، سكني، آموزش و به طور كلي زندگي مردم را تحت تاثير قرار مي‌دهد بايد از سياسي‌كاري و بازي‌هاي حزبي دور بماند. اين توصيه‌اي است كه بارها از زبان مقام معظم رهبري در ديدار با مسئولان ارشد نظام شنيده شده است. دليل تاكيد معظم له چه مي‌تواند باشد؟ آيا اين خلاف آن جمله معروف آيت الله مدرس است كه فرمود: سياست ما عين ديانت ماست؟ تبيين جايگاه كنش سياسي در جامعه امروز ايراني آيا نياز به تعريف مجدد دارد؟‌

به باور من بحث را بايد كمي كلان‌تر ديد؛ دقيقا از جايگاه پدري دلسوز مانند رهبر انقلاب تا درگير سود و منفعت‌هاي جناحي نشد. حتما بارها از زبان ايشان شنيده‌ايد كه از مسئولان خواسته‌اند فضاي دانشگاه‌ها سياسي نشود چون اين اتفاق دانشجو را از كار اصلي خود كه علم‌آموزي و كمك به رشد علمي كشور است، باز مي‌دارد. اما آيا اين ايشان از دانشجويان خواسته‌اند كه در فعاليت‌هاي سياسي مشاركت نكنند.

به اين فراز از بيانات ايشان در دیدار جمعی از بانوان اندیشمند توجه كنيد: «سیاسی‌کاری که چیزِ بدی است، معنایش این است آن کسی که درباره‌ مسائل سیاسی فکر می‌کند، هدفش دنبال کردن و کشف و بیان حقیقت نباشد؛ اهداف دیگری را دنبال کند! این را سیاسی‌کاری می‌گویند. مثل بعضی از کارهایی که ما می‌بینیم چه در محیط دانشجویی و چه در غیر محیط دانشجویی انجام می‌گیرد. گاهی هدف، فقط این است که یک نفر این حرف را بزند و از قول او پخش شود، یا یک نفر مطرح گردد، یا یک نفر مورد تهاجم قرار گیرد، یا گاهی طرف - حریف - از میدان بیرون رود. هدف که اینها شد، انسان را به سمت کارِ ناسالم سیاسی می‌کشاند که ما تعبیر به سیاسی‌کاری می‌کنیم.»

سياقي كه رهبر انقلاب در اين بيانات مشخص مي‌كنند مي‌تواند بناي كار در همه عرصه‌هاي نظام مقدس جمهوري اسلامي باشد. شوراياران نيز از اين قاعده نمي‌توانند مستثني باشند؛ چنانكه اعتماد مردمي را به دنبال خود يدك مي‌كشند و پيگيري و حل مشكلات زندگي جاري مردم را به عهده گرفته‌اند. موضوعات در اين زمينه فني و كارشناسي است پس ورود به مسائل سياسي تنها بردن مسائل به حاشيه‌هاست، گو اينكه سلب اعتماد مردم را نيز به دنبال خواهد داشت. شايد از اين منظر بتوان تاكيد مرتضي طلايي را در جايگاه رئيس ستاد هماهنگي شوراياران بهتر درك كرد و فهميد؛‌ نگاهي كه ريشه‌ها را مدنظر دارد تا از گزند اتفاقات و تندبادها در امان بماند. به هر تقدير نمي‌توان منكر اين شد كه شوراياري اگرچه عمري را پشت سر گذاشته اما هنوز نهالي نوپاست كه مي‌تواند مانند نهال تازه جان گرفته شوراي شهر در دور نخست خود اسير طوفان‌ها و سيلاب‌ها شود. و در نهايت اينكه انسان عاقل كشتي را كه خود بر آن سوار است، به هواي اينكه من تنها محل نشستن خودم را سوراخ مي‌كنم، سوراخ نمي‌كند!